Textgröße:  A   A+ A++

Teraz

„Z tym się żyje”, mówi Wiktoria Delimat. Żyje się z tym pod każdym względem. Najważniejsze wydaje się być to, jak to się robi. Późniejszy laureat pokojowej Nagrody Nobla Elie Wiesel w młodości był więziony w obozie koncentracyjnym Buchenwald, a jego ojciec umierał na jego oczach. 5 czerwca 2009 r. na zaproszenie prezydenta Stanów Zjednoczonych ponownie przyjechał do Buchenwaldu. Elie Wiesel powiedział tam:

„Jednak nadszedł ten czas. Ale to wystarczy. To wystarczy. Nie chcemy więcej chodzić na cmentarze. Wystarczy. Jest wystarczająco dużo sierot, wystarczająco dużo ofiar. Kiedyś musi przyjść taki moment, w którym komuś uda się zjednoczyć ludzi.

Dlatego mówmy każdemu, kto tu przyjdzie: Wróćcie, przypomnijcie sobie i bądźcie zdecydowani zbliżyć się do siebie! Pamięć musi zbliżać się ludzi do siebie, a nie ich dzielić. Doświadczenie tego miejsca nie powinno w żadnym wypadku zasiewać gniew w naszych sercach, lecz powinno tworzyć uczucie solidarności między nami. Co moglibyśmy właściwie jeszcze zrobić oprócz poszanowania pamięci, aby ludzie na całym świecie mogli powiedzieć: XXI wiek jest wiekiem nowego początku, wiekiem nowych obietnic, wiekiem niewyobrażalnej nadziei i wiekiem głęboko odczuwalnej wdzięczności wobec wszystkich tych, którzy wierzą w tę misję, której celem jest polepszenie warunków bytowych ludzi.”